All the Fun
(Dit is een automatische vertaling)
All the fun is een poging tot choreografie van een rave party, met jongleren als enige psychotrope stof.
Een cirkelvormige opstelling, bestaande uit een baan met een diameter van 6 meter, omringd door 200 stoelen, waarop het publiek komt te zitten, met hun voeten op het podium, om het ritueel gade te slaan. Een ritueel met lelijke worpen, kinderlijke evenwichtsoefeningen en prachtige valpartijen. Een baan verlicht door een apparaat dat doet denken aan een rave party uit de 31e eeuw. Een plafond van spaarlampen die aan het eind van hun leven zijn en als 50 zelfgemaakte stroboscooplampen fungeren. Op het geluid van techno-trance-goa-tribecore-minimal-industrial-speedcore muziek, kortom op het geluid van elektronische muziek die progressief stijgt van 90 naar 170 BPM, wordt er gegooid, gemanipuleerd, in evenwicht gehouden en op de grond gegooid om een koortsachtig eerbetoon te brengen aan de rituele maar profane handelingen van het dagelijks leven. Een object vasthouden voor niets, een object gooien voor niets, een object hebben dat geen doel dient. Het is een eerbetoon dat geen doel dient. Het is een eerbetoon aan eerbetuigingen die geen doel dienen. Het is een weerzien met uithoudingsvermogen, concentratie, breekbaarheid, grenzen, mislukking, pogo. De onderliggende boodschap zal zo onduidelijk mogelijk zijn, zodat de kunstenaars zelf niet weten of er een echt punt is, of dat het allemaal gewoon een goede grap is, verteld in een taal die niemand begrijpt.
Speeldata
Details
De et avec : Jordaan De Cuyper, Sander De Cuyper, Bram Dobbelaere, Éric Longequel, Neta Oren.
Regard extérieur : Johan Swartvagher
Regard extérieur jonglage : Jay Gilligan
Création lumière : David Carney
Musique : David Maillard
Régie (en alternance) : Rinus Samyn, Thibault Condy, David Maillard
Production : Laure Caillat
Le spectacle est joué en français, anglais, espagnol ou néerlandais. Le texte d'ouverture est toujours joué dans la langue du pays d'accueil.